Różnice między lakierowaniem i bejcowaniem

Wybór odpowiedniej metody wykończenia powierzchni drewnianej może być kluczowy dla trwałości i estetyki mebli, podłóg czy innych elementów wykonanych z tego materiału. Dwie popularne metody, jakimi są lakierowanie i bejcowanie, mają swoje unikalne cechy i zastosowania. W tym artykule omówimy szczegółowo różnice między nimi oraz ich zalety i wady.

Zasada działania lakierów i bejc

Lakierowanie polega na nałożeniu na powierzchnię drewna warstwy tworzącej trwałą, odporną na uszkodzenia powłokę. Lakier może być wykonany na bazie wody, rozpuszczalników organicznych lub olejów, a jego głównym celem jest ochrona drewna przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak wilgoć, promieniowanie UV czy ścieranie. Lakier tworzy na drewnie błyszczącą lub matową warstwę, która może być przezroczysta lub barwiona. Bejcowanie natomiast to proces barwienia drewna za pomocą specjalnych preparatów – bejc. Bejce mogą być wodne, alkoholowe czy olejne, a ich zadaniem jest nadanie drewnu pożądanego koloru i wydobycie naturalnego rysunku słojów. W przeciwieństwie do lakierów, bejce nie tworzą na powierzchni drewna warstwy ochronnej, dlatego po bejcowaniu zazwyczaj stosuje się dodatkowe zabezpieczenie, np. lakierowanie.

Estetyka i wygląd wykończenia

Jednym z głównych czynników różnicujących lakierowanie od bejcowania jest efekt wizualny. Lakierowanie tworzy na powierzchni drewna jednolitą, często błyszczącą warstwę, która może zakryć naturalne usłojenie drewna. W przypadku przezroczystych lakierów słojenie jest nadal widoczne, ale efekt może być mniej naturalny niż w przypadku bejc. Bejcowanie za to pozwala na uzyskanie bardziej naturalnego wyglądu, podkreślając rysunek słojów i strukturę drewna. Efekt zależy od użytej bejcy – można uzyskać zarówno subtelne, jak i intensywne barwienie.